De schilder, graficus en fotograaf Joop Overkleeft leeft van het water en de rivieren. Het is zijn inspiratiebron en zijn muze. Hij woonde met zijn ouders in Den Haag, maar elke week fietste hij naar de Rotterdamse haven. Schepen, de beweging van het water, de schittering van het licht op de golfjes, het ritme van de donkere rimpels : hij kon er uren in doorbrengen.
Sinds zijn jeugd had hij getekend en gefotografeerd. De tekenclub was niet de uitdaging die hij zocht en ook de opleiding tekenakte was leuk maar ook wel erg veilig.
Op de kunstacademie in Arnhem heeft hij erg fijn gevonden. de vrijheid, het contact met jonge mensen. Maar vooral: er werd iets van je verwacht. je moest iets laten zien. Kunst was inmiddels Joops ding: hij schilderde volop en zat in de kunstaankoopcommissie van de Provincie.
Een expositie van Sean Scully in Bieleveld was bepalend voor de richting van zijn werk. Daar was hij naar op zoek. Hij was onder de indruk van zijn materiaal gebruik, van zijn formaten, hoe Scully vanuit de realiteit al schilderend tot een nieuwe werkelijkheid komt.
Joop Overkleeft heeft een paar jaar geleden zijn werk als planoloog/ manager vaarwel gezegd. Hij schildert, maakt houtsneden en foto’s. Hij doet regelmatig mee aan exposities. De laatste jaren richt hij zich op het maken van Japanse houtsneden met traditionele materialen en werkwijze. Maar de inspiratiebron is gebleven en het gaat daarbij om de kracht van de beperking: balanceren op de grens tussen concreet en abstract.
(deels) ontleend aan artikel van Martin Pieterse, schrijver en kunsthistoricus, 2014
